Przygotowanie projektu zlecono architektowi Stanisławowi Niemczykowi, projektantowi innych znanych kościołów, m.in. pw. Ducha Świętego w Tychach i pw. Miłosierdzia Bożego w Krakowie. Szybko powstała makieta nowego kościoła, a w pierwszych dniach stycznia 1995 r. zobaczyli ją wszyscy parafianie. Powszechna akceptacja proponowanego rozwiązania architektonicznego zachęciła do kontynuacji pracy i już 7 marca 1995 r. gotowa była dokumentacja projektu, którą przedłożono Komisji do spraw Budownictwa i Sztuki Sakralnej przy Kurii Diecezjalnej w Bielsku-Białej. Koncepcja nowego kościoła nie spotkała się z aprobatą Komisji i projekt odrzucono. Dopiero po zapoznaniu się z przedstawioną biskupowi Tadeuszowi Rakoczemu opinią inż. Jerzego Maniury na temat projektu, Komisja ponownie rozważyła założenia projektowe i ostatecznie 28 czerwca 1995 r. wyraziła zgodę na budowę kościoła według projektu architekta Stanisława Niemczyka.
27 lipca w czechowickim Urzędzie Miejskim złożone zostały wymagane dokumenty, a 1 sierpnia - w święto Porcjunkuli - parafia otrzymała pozwolenie na przebudowę i rozbudowę kościoła.
Oto jak ks. kanonik Andrzej Raszka, proboszcz parafii budującej kościół wspomina przebieg następnych dni i miesięcy. Te wspomnienia budowniczego są zarazem swoistą kroniką budowy i rejestrem najważniejszych przeżyć duchowych parafii w tamtym czasie.
BUDOWA ŚWIĄTYNI - zobacz
